#3 Hoe ik omga met mijn omgeving

In deze derde blogpost ga ik het met jullie hebben over hoe mijn omgeving omgaat met mij en mijn vitamine b12 tekort en andersom.

Lastig

Dit is denk ik het lastigste onderwerp om over te schrijven, omdat ik niemand hier mee wil kwetsen. Ik heb in de afgelopen maanden en nu nog steeds ervaren dat er weinig begrip is voor vitamine b12 tekort, dit komt omdat veel mensen weinig kennis hebben van wat vitamine b12 tekort nou echt inhoud. Er word al snel gezegd “ach het is toch maar een vitamine, dan neem je toch een tabletje” of “ach ben je weer zo moe, waarom ga je niet eens eerder op bed?” Het is gewoon zo lastig om mensen dit goed uit te leggen.

Ik ben misschien drukker, ja klopt.
Ja ik ben misschien wel prikkelbaarder
en heb soms last van stemmingwisselingen, dus?…
Het hoort nou eenmaal bij mij, dit heeft een reden!

In de maanden sinds ik weet dat ik vitamine b12 tekort heb, ben ik mijzelf echt tegen gekomen. Ik besefte dat ik een stapje terug moest zetten om te herstellen, dit omdat ik in de eerste maanden last van beginsverergering had. Omdat mijn lichaam al heel wat jaren te weinig vitamine b12 heeft gehad, moest mijn lichaam een inhaalslag maken die zoveel energie kostte dat de klachten erger werden voor ik begon te herstellen. Over beginsverergering vertel ik binnenkort meer.

Grenzen

Ik heb in de afgelopen maanden geleerd om mijn grenzen aan te geven, vaker nee zeggen is erg moeilijk. Niet iedereen waardeert het als je eens nee zegt, ik weet nog steeds niet zo goed waarom. Misschien moet men hier erg aan wennen omdat ik altijd wel ja zei en altijd graag hielp. Maar eigenlijk moet ik goed voor mijzelf zorgen en daarna voor de anderen. Ik ben heel erg bezig met hoe iemand over mij denkt en wat gebeurt er als ik eens anders reageer. Bij voorbaat ga ik al het ergste denken terwijl dit juist niet moet. Daardoor stel ik mij in moeilijke situaties nerveus op, waardoor het bij een ander misschien verkeerd overkomt. Het is iets waar ik mee bezig ben om hier in te groeien. Ik heb altijd al het gevoel gehad dat anderen mij anders vinden en dit gevoel van vroeger neem ik nog altijd mee. Het is iets wat ik nog steeds niet goed heb kunnen verwerken. Gelukkig heb ik ook veel lieve mensen om mij heen die wel begrip hebben en mij een positief gevoel geven. Ik probeer daarom mijn energie in het positieve te steken en het negatieve naast mij neer te leggen.

Ik hoop met deze blogpost dat jullie meer inzicht krijgen in mijn beleving en proberen om eens stil te staan bij wat vitamine b12 tekort met iemand kan doen. Ik sta altijd open voor vragen. Dus ik zou zeggen kom maar op….

Dit was dan mijn derde blogpost, hopelijk vinden jullie deze blog ook weer leuk en leerzaam.

Tot snel weer bij mijn nieuwe Blog!!